 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Памяць прыходзіць ня цьмяная
I не з парожняю конаўкай.
Некалі восень духмяная
Надзіла сьпелай антонаўкай.
Надзіла сьпелай антонаўкай
I мне гасьціннай здавалася.
Ты была стройнай і тоненькай,
Дзесьці ў закутку хавалася.
Дзесьці ў закутку хавалася –
Чыстая, ціхая, родная...
Сьціпла расла, гадавалася.
Ці не артыстка народная?
Ці не артыстка народная
Тая дзяўчынка са Случчыны?
Гасьне усьмешка лагодная,
Чуецца голас засмучаны.
Чуецца голас засмучаны,
Восень ня пахне антонаўкай...
Нехта нядоляй замучаны
Звоніць бляшанаю конаўкай.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
